ای کاش می توانستم باران باشم تا تمام غمهای دلت را بشویم.

 ای کاش می توانستم ابر باشم تا سایه بانی از محبت بر رویت می گستراندم.

 ای کاش می توانستم اشک باشم تا هرگاه که آسمان چشمهایت ابری می شد باریدن می گرفتم.

ای کاش می توانستم خنده باشم تا روی لبانت نشینم و غنچه بسته لبانت را بگشایم.

ای کاش می توانستم یک پرنده باشم و پر می گشودم و تا دور دستها در کنار تو پرواز می کردم.

ای کاش می توانستم سایه باشم تا نزدیک ترین کس به تو بودم.

آری؛ ای کاش سایه بودم تا همیشه و همه جا همراه و همقدم با تو بودم.

              بنام دوست که دلم دیوانه اوست

وای از آن چشمانت, که چو باغی زیبا           نفس   و  روح  و  دل  و  جان من است
لب چون آتش تو,سرخ چو گلهای بهار           زندگی بخش برای  تن بی جان من است
نفس گرم   و  دم همچو   مسیحای تو         گرمی  زندگی  بی سر  وسامان من است
تو امید شب و روزوهفته و سال  منی          نور چشمان  تو ماه همه  شبهای من است
آتش داغ   وجودت  گرمی   زندگی ام          با  تو   بودن  همه  امید  فردای من است  
یاد  زیبای   تو چون  خون   در  رگم             جاری و هستی  بخش این دنیای من است
نام  تو بعد  از یاد  ایزد  قادر  و  پاک             ذکر هر لحظه  و لالایی شبهای من است

فقط برای تو میشه از عطر پونه واژه ساخت

عاشق چشمای تو شد بغل بغل ترانه ساخت

فقط برای تو میشه زندگی رو یکسره ساخت

تو رو قشنگترین گل گلدونه باغ دل شناخت

فقط تویی که می تونی دستمو راحت بخونی

با من عاشق بمونی یا منو از خود برونی

میشه برای تو از هزار و یک شب قصه گفت

یا که میشه هزار و یک قصه از تو شنفت

میشه با تو جوونه زد ، حرفای عاشقونه زد

تیری که می رفت به خطا، بالاخره نشونه زد

جون و دلم فدای تو جون میذارم به پای تو

می زنه قلب عاشقم تنها فقط برای تو

 نوشته شده توسط محسن ازاد در شنبه 86/3/19 و ساعت 1:38 عصر | نظرات دیگران()